In onze (westerse) cultuur denken we bij compassie meestal eerst aan mededogen naar anderen toe. Het blijkt echter dat compassie ook ontwikkeld kan worden naar onszelf toe. Zelfcompassie blijkt bevorderlijk te zijn voor ons psychisch en lichamelijk welzijn, voor een gezonde en liefdevolle relatie met jezelf en voor ons sociale functioneren.

Naast het verdiepen van Mindfulness wordt het duidelijk hoe ons brein in elkaar steekt. Hoe het geëvolueerd is om te overleven en waarom deze overlevingsmechanismes en oude patronen ons soms in de weg kunnen zitten. Het geeft Inzicht in onze drie emotie-regulatiesystemen, gericht op veiligheid, bevrediging en sociale verbondenheid. Hoe deze uit balans kunnen raken en hoe compassiebeoefening de balans kan helpen herstellen.

Wanneer de zonnestralen van vriendelijkheid op de regendruppels van het lijden vallen, verschijnt de regenboog van compassie.

– Tibetaans gezegde –